Liturgiczna Służba Ołtarza

Spotkanie:

Sobór Watykański II przyniósł nam reformę liturgiczną. Dzięki niej wrócono do pierwotnej tradycji. Ponownie mamy w Kościele rozmaite rodzaje posługi: lektorów czytających teksty Pisma Świętego, wiernych przynoszących do ołtarza chleb i wino lub czytających modlitwę powszechną, kantorów i innych. Wielu uważało, że nadszedł schyłek ministrantury, zwłaszcza że odpadła konieczność posługiwania się łaciną. Na szczęście mylili się. Tak jak dawniej, tak i obecnie ministranci są potrzebni i cenieni.

MINISTRANT

Niedawno się zabawiał przy kościelnej bramie;

jako „zbójca”, przed wiejską zmykał łobuzerią.

Dzisiaj kroczy z powagą, z przejęciem i serio,

bo kapłańskiej go drogi zaszczyciło znamię.

Od serc ludzi dorosłych promienność się sączy

ku tej krągłej głowince, przyciętej czuprynie.

Jego głosik za tłumy wiernych w niebo płynie,

jako za orłów stada dzwoni śpiew skowrończy.

A gdy klęka nabożnie, gdy w dzwonki zabrzęczy

i fałdy swej komeżki starannie przygładza,

wtedy łaska nań Boża schodzi w jasnej tęczy.

I w pochylonym malcu jest jakowaś władza,

która młodych i starych budzi z ospałości

i myśl niesie ku Stwórcy, ku wiecznej światłości.

3196