EucharystiaEucharystia
Dni powszednie: 7:00 i 18:00 (19.00 w lipcu i sierpniu)
Niedziele i święta: 8:00, 10:30, 12:00, 18:00 (19 w lipcu i sierpniu)
Wierzbowo: 9:00, Krzywe: 10:30
KRZYZ
×

Ostrzeżenie

JUser::_load: Nie można załadować danych użytkownika o ID: 165.

Katolicka Odnowa Charyzmatyczna

WSPÓLNOTA ODNOWA W DUCHU ŚWIĘTYM

- „ŚWIATŁO MIŁOSIERDZIA”

 

Duszpasterz grupy – ks. Jan Ślęczka MS

Lider grupy – p. Grażyna Brzuchalska


 KIEDY te spotkania? w każdy poniedziałek

 O KTÓREJ? rozpoczynamy Mszą Świętą o godz. 18°°, tuż po niej idziemy do salki

 GDZIE? w Parafia pw. Matki Bożej Saletyńskiej w Mrągowie

 WSPARCIE MODLITEWNE tzw. MODLITWA WSTAWIENNICZA  o którą może prosić każdy, kto przeżywa trudności w sferze duchowej, psychicznej, emocjonalnej. Każdy może prosić o uzdrowienie, uporządkowanie relacji, pogłębienie wiary, nadziei i miłości, rozpalenie darów Ducha Świętego. Jeśli potrzebujesz wsparcia modlitewnego wspólnoty ludzi, którzy razem z Tobą będą błagać Boga w Twoich intencjach ZADZWOŃ 575 970 256 - umówimy dogodny czas, miejsce i pomodlimy się za Ciebie.

 tworzymy też Diakonie Uwielbienia Boga flagami i Diakonie Muzyczną 

To tak informacyjnie, a teraz przejdźmy do najważniejszego c z y l i KIM JESTEŚMY?

 ludźmi w przedziale wiekowym 18+ i to nie jest jakaś ściema tylko statystyki. Najmłodsza osóbka w naszej wspólnocie ma 19 lat, najstarsza nie zdradzimy, możemy jedynie zachęcić abyś przyszedł i sprawdził/a osobiście

 na spotkaniach towarzyszy nam nasz opiekun - ks. Jan, który modli się wspólnie z nami oraz wygłasza komentarz do Słowa Bożego

 Tak! Każdemu spotkaniu towarzyszy Słowo przewodnie, które rozeznaje wcześniej na modlitwie grupa naszych liderów i animatorów

 Nie jesteśmy grupą zamkniętą. Nie przyjmujemy ani nie prowadzimy żadnych zapisów członków wspólnoty. Dlatego możesz przyjść kiedy chcesz i kiedy pozwala Ci roboczy grafik, kiedy masz potrzebę modlitwy, kiedy chcesz spotkać się z Tym, który umacnia, kiedy chcesz powiedzieć Bogu "dziękuję/przepraszam/proszę Cię zrób to czy tamto", kiedy zwyczajnie czujesz potrzebę przebywania z ludźmi którzy mają takie same wartości jak Ty, albo przynajmniej podobne, kiedy chcesz ogłosić światu, że Bóg jest Wielki, kiedy potrzebujesz bodźca jakim jest świadectwo innych ludzi do tego aby uwierzyć, że On jest i działa, kiedy chcesz z Bożą pomocą zmieniać swoje serce i życie

 Nasze spotkania choć wcześniej rozeznane, są nieprzewidywalne, gdyż dajemy tutaj przestrzeń dla Ducha Świętego, by prowadził według swojej wizji dla naszego dobra i umocnienia. 

 Naszą misją jest ewangelizacja, posługa poprzez modlitwę wstawienniczą, modlitwę uwielbienia flagami oraz aktywna obecność w życiu parafii.

 Jak każda katolicka wspólnota charyzmatyczna mamy swoją formacje w Ośrodek rekolekcyjny Źródło Jakuba w Dobrym Mieście w postaci rekolekcji oraz weekendów o różnej tematyce, z których w większości można korzystać bez względu na przynależność do wspólnoty. W kalendarium na stronie znajdziesz wiele ciekawych propozycji.

 

http://www.warmia.odnowa.org/

Główne cele Odnowy w Duchu Świętym
„Cel Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej nie różni się od dążeń całego Kościoła. Odnowa pragnie nawrócenia, zbawienia i uświęcenia Ludu Bożego oraz jego zjednoczenia we wspólnotę dzieci Bożych. Odnowa we wszystkich swych poczynaniach kładzie szczególny nacisk na rolę Ducha Świętego, jednakże pozostaje chrystocentryczna, głosząc, że Jezus jest Panem i Zbawicielem całego świata, oraz pouczając, że poznanie Go jest jedyną drogą do osiągnięcia szczęścia i pokoju”. (bp Bronisław Dembowski)

Cele Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej powstały na podstawie Statutów ICCRS, zatwierdzonych przez Watykan w 1993:
1. Pomóc katolikom doświadczyć „chrztu w Duchu Świętym”. Przyjąć Jezusa jako osobistego Pana i Zbawiciela, zaufać Bogu i przyjąć dary Ducha Świętego.
2. Wyjaśnić katolikom znaczenie charyzmatów i posługiwania nimi jako darami stanowiącymi źródło mocy chrześcijan.
3. Odkryć na nowo piękno modlitwy osobistej i wspólnotowej.
4. Wspierać ewangelizację w mocy Ducha Świętego, zarówno ochrzczonych i niechrześcijan. Szczególnie poprzez dawanie świadectwa o Jezusie Chrystusie własnym życiem.
5. Poprzez uczestniczenie w życiu sakramentalnym i liturgicznym Kościoła wspierać ciągły wzrost świętości oraz uczestniczenie w życiu lokalnym Kościoła.

 Formacja wspólnoty „Światło Miłosierdzia” dokonuje się przez:
- Rekolekcje stałe:
REO, Uzdrowienie wspomnień, Akceptacja siebie, Eucharystyczne, Ćwiczenia Ignacjańskie indywidualno – grupowe, Szkołę Animatora.
- Weekendy formacyjne: 
o rozeznawaniu, o modlitwie wstawienniczej, o modlitwie osobistej, spotkania małżeństw i rodzin oraz inne, w zależności od potrzeb.
- Formacja wewnętrzna:
Adoracje, katechezy, prelekcje, dni skupienia, czuwania.

Spotkanie modlitewne
Spotkanie modlitewne jest otwarte dla wszystkich parafian. Pozwala dla każdej grupy wiekowej znaleźć swoje miejsce na modlitwie i we wspólnocie. Na tej samej modlitwie we wspólnocie, spotykają się i jednoczą rodzice z maleńkimi dziećmi, młodzież, dorośli i osoby starsze. Ta sama modlitwa jednoczy duchownych i świeckich, wykształconych i nie wykształconych, nauczycieli i uczniów, bogatych i biednych, zdrowych i chorych, niepełnosprawnych gdyż wszyscy mają swoje szczególne miejsce we wspólnocie. Każdy jest darem dla wspólnoty, każdy wnosi ze sobą coś cennego, czym ubogaca innych. Wszyscy gromadzimy się wokół Chrystusa, na spotkaniu, które Bóg sam dla nas przygotował. 


 Spotkania grup Odnowy w Duchu Świętym mają kilka charakterystycznych elementów:
• Modlitwa spontaniczna. Rzecz najbardziej typowa dla grup charyzmatycznych. Uczestnicy stoją lub siedzą w kręgu, modląc się równocześnie lub na przemian wypowiadając słowa uwielbienia, dziękczynienia i prośby. Wszystko to przeplatane jest piosenkami i tzw. modlitwą w językach, polegającą na uwielbianiu Boga, jak gaworzące dziecko. Najważniejszym momentem modlitwy jest odczytanie kilka razy przygotowanego fragmentu Pisma Świętego. Po chwili ciszy następuje tzw. echo Słowa; zebrani odpowiadają na przeczytany fragment mówiąc, jak odnosi się on do ich życia. 
• Katecheza. Głoszona przez kapłana lub osobę świecką, może dotyczyć m.in. spraw życia duchowego, codziennych problemów, poznawania Pisma Świętego i nauczania Kościoła itp. 
• Modlitwa wstawiennicza. 

Posługa w Parafii
Stałym elementem cotygodniowych spotkaniach modlitewnych jest modlitwa za parafię, księży w niej posługujących oraz budowę kościoła. Każdego miesiąca Wspólnota przygotowuje dodatkową Eucharystię wspólnotową dla parafian, modląc się we wszystkich intencjach Kościoła. Również w każdym miesiącu wspólnota spotyka się na Adoracji Najświętszego Sakramentu, na którą zapraszana jest cała parafia. Co roku dla całej parafii organizowane jest czuwanie, na Święto Zesłania Ducha Świętego oraz wyjazdy na czuwanie i kongres Wspólnot Odnowy w Duchu Świętym w Częstochowie i Gietrzwałdzie.
 

10 powodów, dla których warto żyć we wspólnocie:

1. Jezus żył we wspólnocie

2. Duch Święty tworzy wspólnotę

3. Ojciec, Syn i Duch Święty to przedziwna wspólnota

4. Kościół – Mistyczne Ciało Chrystusa – Wspólnota

5. Wspólnota – przedsmak życia wiecznego

6. Wspólnota potęguje modlitwę

7. W każdym sercu jest pragnienie wspólnoty

8. Tworzyć wspólnotę, by dzielić się otrzymanym darem

9. Wspólnota miejscem przebaczenia i pojednania

10. Miłość wspólnotowa ewangelizuje innych

 

Dokument zatwierdzony przez J.E. Księdza Arcybiskupa Edmunda Piszcza w dniu 7 grudnia 1995 roku dekretem nr 1302/95 w Olsztynie.

NASZE CREDO


1. BÓG JEST MIŁOŚCIĄ (1 J 4,8)

  Łaska, której doświadczyliśmy w przeżyciu Odnowy w Duchu Świętym to poznanie miłości Boga. Prowadziła ona do odkrycia: jestem kochany - Bóg mnie kocha; prowadziła do uświadomienia bliskiej obecności Boga, Jego obecności w naszym życiu. To doświadczenie przebudziło nas w nowy sposób na miłość ku Bogu, na modlitwę jako spotkanie z Bogiem i na miłość ku drugiemu człowiekowi. Najczęściej dopiero wtedy pojawiła się w naszym życiu modlitwa wielbiąca Boga. 

  Trwanie w łasce Odnowy i postawie uwielbienia powinno się wyrażać przez pogłębienie jedności z Bogiem w każdej chwili naszego życia, w każdym spotkaniu z drugim człowiekiem, w podejmowanej nauce, pracy, jak i realizowaniu posłannictwa w rodzinie. Bóg Stwórca i Ojciec daje nam bowiem udział przez pracę i życie rodzinne w dziele, któremu On dał początek i w którym stale On sam uczestniczy. 

  Aby trwać w tej łasce chcemy podjąć jako codzienną praktykę modlitwę wielbiącą. Fundamentem tej modlitwy powinna być wiara w miłość Boga i Jego pełną troski obecność w naszym życiu, niezależnie, czy ta obecność jest aktualnie doświadczana, a zdarzenia przez nas rozumiane, czy też bliższe naszemu przeżyciu staje się stwierdzenie, jakoby Bóg nas opuścił. Niech nauczycielką modlitwy wielbiącej Boga będzie dla nas Najświętsza Maryja Panna, Która trwała w uwielbieniu Boga zarówno w chwili Zwiastowania, jak i w godzinie Krzyża. Niech słowa: "Uwielbij duszo moja sławę Pana mego" (Łk 2, 46b) stają się słowami naszej modlitwy.
 
2. „JEZUS PANEM” (Rz 10,9)

  Kolejny przejaw łaski Odnowy to podjęcie świadomej decyzji poddania całego naszego życia, wszystkich pragnień i aspiracji „Jezusowi jako Panu” (Rz 10,9). Widzimy potrzebę nieustannego ponawiania tej decyzji. Bóg bowiem udziela nam wciąż na nowo łaski poznania, że w naszym życiu jest wiele zaangażowań, decyzji, przywiązań, które wcale Jezusowi jako Panu nie są poddane. Dlatego przez codzienny rachunek sumienia chcemy lepiej poznawać w konkretnych sytuacjach życia to, co jeszcze Jezusowi nie jest poddane. Stylem naszego życia ma stawać się rozeznawanie, aby szukać w ten sposób tego, co jest pełniejszym pójściem za Bożym wezwaniem. Wszystkie ważniejsze decyzje chcemy podejmować po dokonanym rozeznaniu. Kolejną formą pomagającą trwać w łasce Odnowy jest w miarę codzienne karmienie się Słowem Bożym, by w ten sposób stawać się coraz bardziej uczniem Jezusa. Maryi „FIAT” czyli „niech mi się stanie według słowa Twego” (Łk 1,38b), niech będzie stale żywą zachętą, by każda chwila naszego zycia była naszym TAK, AMEN (Ap 1,7) wypowiadanym Bogu.

3. JEZUS JEDYNYM ZBAWICIELEM

  Poddanie Jezusowi całego naszego życia i wyrażenie pragnienia, by On w nas działał według woli Ojca, prowadzi stopniowo do uświadomienia sobie, że grzech w naszym życiu to nie przemijające zdarzenie, pojawiające się trochę przypadkowo, ale to rzeczywistość głęboko zakorzeniona w naszym wnętrzu. Chcemy, by codzienny rachunek sumienia wspierał ów proces poznania. 

  Stopniowo kształtuje się wewnętrzne przeświadczenie, że o własnych siłach nie jesteśmy w stanie uporać się z grzechem i że całe nasze życie ma być procesem nawracania się. Sakrament Pokuty i Pojednania nie tylko jest spotkaniem z Chrystusem, który przebacza i prowadzi drogą nawrócenia, ale który przychodzi także z mocą uzdrowienia i umocnienia w procesie wewnętrznej przemiany. Drogę Krzyża odkrywamy jako jedyną, na której umierając z Jezusem (2Tm 2,11) dla starego człowieka doświadczamy wyzwolenia i nowego życia. Wierność Maryi przy Chrystusowym Krzyżu, niech się staje dla nas umocnieniem w najtrudniejszych chwilach doświadczeń.

4. DUCH ŚWIĘTY DZIAŁAJĄCY DZISIAJ

  Łaska Odnowy obudziła w nas zarówno szczególną miłość do Ducha Świętego jak i świadomość mocy Jego działania w człowieku, w Kościele i w świecie. Wierność tej łasce powinna się wypowiadać w nas w czujnej troskliwości rozpoznawania Jego natchnień w sobie, Jego działania w Kościele i w świecie; we współpracy z Nim i w wiernej posłudze charyzmatami, którymi nas obdarzył. Dziewicę Pełną Łaski przyjmujemy jako wzór poddania się działaniu Ducha Świętego i jako Wspomożycielkę naszą w zachowaniu wierności Jego natchnieniom.

5. KOŚCIÓŁ MIEJSCEM ŚWIADECTWA I SŁUŻBY CHRZEŚCIJANINA

  Kościół objawia się światu w różnego rodzaju wspólnotach, między innymi w grupach modlitewnych Odnowy w Duchu Świętym. Grupa Odnowy dla wielu z nas stała się miejscem obudzenia naszej wiary, miejscem formacji, oparciem w naszych działaniach podejmowanych wobec świata. Aby nasza grupa była wspólnotą Kościoła, potrzeba żywej łączności z hierarchią, czy to przez asystenta kościelnego, czy to przez więź z miejscowymi duszpasterzami. Potrzeba także tego, aby każdy z nas żył „sprawami Kościoła", wsłuchując się w nauczanie, wezwania, apele, inicjatywy zarówno Ojca Świętego, jak i własnego Biskupa. Życie Kościoła wyraża się w liturgii, w której lud Boży uwielbia swego Boga, jednoczy się z Nim, napełnia Jego mocą. Dlatego pragniemy, aby Eucharystia stawała się centrum życia grupy i każdego z nas indywidualnie, Chleb Eucharystyczny był naszym stałym Pokarmem, a adoracja Najświętszego Sakramentu jedną z form naszej modlitwy. Sakrament Pokuty i Pojednania podejmowany przez nas w miarę możliwości nie rzadziej niż raz w miesiącu, niech staje się dla nas nie tylko pojednaniem z Bogiem i braćmi, ale także źródłem uzdrowienia i miejscem kierownictwa duchowego.


6. NASZA MISJA

Odczytujemy, że misją, do której Chrystus nas wzywa jest:

  • Ewangelizacja;
  • Posługa przez modlitwę wstawienniczą;
  • Aktywna obecność w życiu parafii; 
  • Apostolska obecność w świecie w taki sposób, by oddziaływać na dzisiejsze oblicze życia politycznego, społecznego, kulturalnego, zawodowego, rodzinnego przybliżając w tych środowiskach realizację Królestwa Bożego i przygotowując tym samym grunt pod zasiew Słowa Bożego.

  Wypełnimy to posłannictwo jedynie wtedy, kiedy nasze życie będzie nabierało mocy świadectwa, które będzie stawało się „żywym obrazem" Ewangelii. W wypełnianiu określonej misji musimy być otwarci na błogosławieństwa dla wielu, a nie zamknięcie w posłudze podejmowanej jedynie w grupie, czy wąskim gronie przyjaciół.


PRAGNIEMY

Codziennie podejmować:

  • modlitwę dziękczynną i wielbiącą jako odpowiedź na pełną miłości obecność Boga w naszym życiu;
  • rachunek sumienia;
  • słowo Boże (jeśli nie innych wskazań, np. spowiednika) według kalendarza liturgicznego w formie refleksji, medytacji, benedyktyńskiego "lecito divina" czy w innej formie;
  • jedną z niżej wymienionych form modlitwy za Kościół np. jedna z godzin Liturgii Godzin, „Anioł Pański”, Różaniec, Apel Jasnogórski.
  • Troszczyć się o pełny udział w Eucharystii oraz o częstą adorację Najświętszego Sakramentu. Uczestniczyć w Eucharystii nie tylko w niedzielę i święta, ale również w wybranym dniu powszednim.
  • Podejmować rozeznanie przed ważniejszymi decyzjami życiowymi (np.: zmiana pracy, podjęcie bądź rezygnacja z jakiegoś zaangażowania itp.) dla odczytania natchnień Bożych i znaków czasu. 
  • Troszczyć się o żywą pobożność do Ducha Świętego i Maryi. 

  Podjąć konkretnie określoną formę zaangażowania apostolskiego, które byłoby przejawem ewangelizacji realizowanej indywidualnie, albo przez włączenie się w konkretną formę działalności apostolskiej Kościoła, własnej wspólnoty, bądź przejawem aktywności zmierzającej do przemiany życia w dzisiejszym świecie tak, by kształtowało się ono bardziej według wartości ewangelicznych (przemiana w życiu społecznym, politycznym, zawodowym...). 

Troszczyć się o to, by praca, życie rodzinne lub inne formy służby bliźnienu stawały się drogą ku Bogu i miejscem zjednoczenia z Nim.

Podjąć określoną formę życia we wspólnocie (w grupie modlitewnej, w grupie „dzielenia”).

Troszczyć się o uczestnictwo w Sakramencie Pokuty i Pojednania co miesiąc oraz o ile to możliwe o kierownictwo duchowe.

Poznawać nauczanie Papieża i własnego Biskupa.

Dbać o udział w rekolekcjach zamkniętych przynajmniej raz na dwa lata.

10-tą część własnych dochodów przeznaczyć na rzecz ubogich i dzieł wspólnot Odnowy w Duchu Świętym.


„Nasze Credo” podejmują członkowie grup Odnowy w swojej grupie po 2-3 letniej formacji. Przyrzeczenia składane są na rok i każdego roku ponawiane. Przewiduje się możliwość podjęcia zobowiązań obejmujących wszystkie punkty lub tylko wybrane.

„Nasze Credo” przeżywamy jako ideał, ku któremu chcemy zmierzać.

11767

Dar

Z historii parafii

 
Parafia powstała 01 lipca 1990 roku, od początku została powierzona Polskiej Prowincji Zgromadzenia Księży Misjonarzy Saletynów. Pierwszymi duszpasterzami byli ks. Bronisław Fura MS wraz z ks. Antonim Mastejem MS oraz ks. Zbigniewem Walem MS. Pierwsza Msza św. została odprawiona 1 lipca na pustym placu, na którym miał powstać kościół i dom zakonny. W 1994 roku rozpoczęto budowę Kościoła, którego budowa w stanie surowym została zakończona po czterech latach.

Czytaj więcej...

pismo swiete